Liszajec zakaźny to bakteryjna choroba  skóry wywołana przez gronkowce i/lub paciorkowce. Powodowana jest zakażeniem szczepami Staphylococcus aureus i/lub Streptococcus pyogenes i charakteryzuje się dużą zakaźnością.

Liszajec zakaźny - jak często mamy do czynienia z tą chorobą?

Liszajec zakaźny to częste zakażenie skóry. Występuje  najczęściej u dzieci, ale może również dotykać osób dorosłych. Ze względu na dużą zakaźność dzieci mogą często zarażać się od rówieśników w żłobkach, przedszkolach  i szkołach.

Objawy liszajca zakaźnego.

Drobne, skupione, powierzchowne i szybko pękające pęcherzyki występujące na rumieniowym podłożu. Po niedługim czasie zmiany przybierają postać miodowo żółtych strupów. Rzadko zmianom skórnym towarzyszą inne dolegliwości, często występujące w innych jednostkach chorobowych.

Jak będziemy leczyć liszajec zakaźny?

W terapii stosuje się leczenie antybiotykami w formie kremów i maści, a w trudnych przypadkach mogą być one podawane dożylnie. Metody leczenia zależą przede wszystkim od lokalizacji zmian skórnych, ich rozległości i etapu choroby. Wszelkie zalecone maści powinny być stosowane ściśle według wskazań, a jeśli kuracja nie przyniesie efektu może okazać się konieczne skierowanie pacjenta na wymaz i określenie dokładne bakterii która wywołała chorobę. Często stosowane antybiotyki to  mupirocyna, retapamulina lub kwas fusydowy. Zmiany skórne przemywamy za pomocą delikatnych środków odkażających.

Znane są również domowe metody leczenia liszajca zakaźnego polegające na kąpielach z odrobiną nadmanganianu potasu.

U dzieci liszajec zakaźny może być wskazaniem do leczenia szpitalnego.

Jak zmniejszyć ryzyko zachorowania na liszajec zakaźny?

Najważniejsza i podstawowa metoda ograniczenia przenoszenia zakażenia na innych członków rodziny to przestrzeganie podstawowych zasad higieny i częste mycie rąk, oraz oczywiście ograniczenie kontaktu z rzeczami mającymi kontakt ze zmianami skórnymi chorego. Ubrania i naczynia powinny być myte i prane w wysokich temperaturach.